Sinds zaterdag zijn we met z’n vieren aan boord. Otto, Fred, Maaike en ik.
Maandag was de eerste tocht de baai uit om te zwemmen. Ook konden we eventjes zeilen.
We zijn tot dinsdagochtend in Fethiye gebleven. Er was nog van alles te regelen voor de boot: havens aflopen om te vragen of er nog andere mogelijkheden zijn dan Ece Marina. Onderhandelen over nieuwe seizoenprijs met Ece Marina, gasslang zoeken, fenderhoes kopen, osmosebehandeling met Serbulent besproken en nog vele andere karweitjes. Boodschappen, water tanken en dan… de trossen los! Heerlijk: los van het land! Op naar onze 1e ankerplaats vlakbij Baba eiland.
Lekker aan boord gegeten. Maaike heeft gekookt. Nacht met deining, volgende ochtend lekker gezwommen. Maar snel het anker gehesen vanwege de wespen in de baai. Dus varend ontbeten.
Zeilend naar Dalyan baai, de eerste tourboot voor de tocht door het schildpaddenbroedgebied vraagt 100 euro! Vonden we veel te veel. Luna voor het eerst achter gelaten en met de motor op de bijboot richting rivier. De motor sloeg steeds af dus op armkracht van Maaike en mij door de stroming de rivier op. Maar zonder motor konden we niet verder het riet in. Onderhandelingspoging met andere tourbooten kwam niet lager dan 60 euro. Het begon harder te waaien – snel weer terug – nu de mannen aan het roeien. We zagen wel nog een waterschilpad dicht bij ons de kop het water uitsteken.
Op naar onze 2e ankerplaats! vlakbij. Met de bijboot naar een restaurant tegenover onze ankerplaats geroeid. Wat hebben we het gezellig zo met z’n vieren! Spiegelgladde zee s’nachts. Even discussie over wel of niet naar Mamaris varen. Weer iets voor de boot te regelen?!
Onderzoeken of de osmosebehandeling daar beter gedaan kan worden en ook de buitenboordmotor na laten kijken, waren 2 redenen om het wel te doen. Maaike en ik zijn daar met een dolmus de stad ingegaan. We hebben een mooi terras in de oude stad met uitzicht over de baai opgezocht. Een oude (moeilijk te schatten) Turkse mama kookte voor ons en liet geborduurde doeken trots aan ons zien. Na nog wat slenteren door smalle steegjes, over de boulevard met gullets, een ijscoman met trucjes en 2 zonnebrillenwinkels zijn we weer terug. Lekker gegeten in het heftig groen verlichte havenrestaurant.
Optimaal zeilgenot!
Vandaag, vrijdag, zeilend richting Semilye. De dag begonnen met een man over boord oefening door een jerrycan in de zee te gooien en deze met vanaf de achterkant weer op te vissen. Ik was de eerste achter het stuurwiel. Het viel niet mee om bij de “drenkeling” te komen! Goede oefening om het wieleffect onder de knie te krijgen. De boot vaart namelijk niet zomaar recht achteruit. De 5e poging lukte aardig. Fred had het sneller door. De eerste uren op de motor, nu lekker aan het zeilen: Fred en Maaike hadden de tijd voor een spelletje, Otto heeft al weer een klusje geklaard (de gps in de kajuit), Maaike is nu het eten aan het voorbereiden en ik heb dus de tijd voor het weblog. Over circa een uurtje bereiken we onze nieuwe ankerplaats, Bosu Buku.
