Drie dagen heb ik om naar Selimiye in Turkije te zeilen. Daar heb ik met mijn familie afgesproken. Marion, Iowah, Michael en de drie meisjes, Eefke, Sanne en Maartje komen zondag aan boord.
Luna is ook goed solo te zeilen en ik geniet van het rustige weer met net voldoende wind om te kunnen zeilen.
Ik heb alle tijd, want het is maar 52 mijl vanaf Kos.
De eerste nacht lig ik voor anker in de baai van Knidos, waar 2500 jaar geleden een grote stad en vesting was waar nu alleen nog wat ruïnes van resten. Het is een bijzonder gevoel dat hier al duizenden jaren schepen en scheepjes beschutting vinden. Langs de hellingen zijn de overblijfselen zichtbaar van de acropolis, theaters, agora, tempels, woningen en stadsmuren.
De volgende dag zeil ik voor de wind naar Datca. Daar klaar ik Luna in, wat een halve dag, een hoop stempels en €100 kost. Maar nu mag ik dan ook de ganse Turkse kust bevaren!
De derde dag is het nog maar een klein stukje naar Selimiye, een leuk klein Turks dorpje diep in de baai verscholen.
Hier zullen we ook beschutting vinden voor de sterke Zuidenwind die voor de komende dagen voorspeld wordt.
Turkije! Knidos ligt hier, aan het einde van het langgerekte schiereiland.