De rustdag in Kos benut door het probleem met de nog steeds veel te moeilijk in te rollen genua aan te pakken. Daarvoor moest ik nog twee keer tot boven in de 18 meter hoge mast gehesen worden door de sterke mannen die nu nog aanwezig waren.
De eerste keer om nog eens goed te kijken wat er aan de hand was en er foto’s van te maken. De oorzaak bleek te zijn dat de genuaval de neiging had om zich bovenin om het stag te wikkelen. We werden bijgestaan door Pierre, een Fransman die hier een bootreparatie bedrijf heeft.
De tweede keer om op zijn aanwijzing iets te veranderen boven in de mast.
Toen bleek dat dit niet voldoende was heeft Pierre samen met een medewerker de volgende dag in de masttop nog een geleideoog aangebracht. Dit moet ervoor zorgen dat het val niet meer te dichtbij het stag kan komen.
Zo kan ik dankzij Pierre’s hulp onbezorgd verder zeilen.
Ondertussen ook nog wat van Kos gezien. In deze oude stad, waar lang geleden Hippocrates zijn medische praktijk en leerschool al had, zijn tal van opgravingen gedaan. Vele vergane beschavingen hebben hier hun sporen achtergelaten in de vorm van mooie oude monumenten of overblijfselen daarvan.
En toen kwam donderdagmiddag het moment van afscheid van mijn fijne bemanning, Kees en Srajan, waar ik 18 mooie dagen mee doorbracht op zee en op Luna. Een prachtige tijd, dat was het!

Vers brood gehaald, croissantjes en een verrassing voor bij het eten, want nu zal Kees ook eens koken.
Zoals gebruikelijk, op ons gemak de haven uit gevaren op weg naar Kalimnos. We zeilen voor de wind, maar dat schiet niet echt op, we zijn nu gewend aan harder zeilen en 4 zeemijl per uur zegt niks meer. Dus gedeeltelijk op de motor, we varen zo de prachtige haven/marina van Lakki (eiland Leros) voorbij. Maar motoren met een zeilboot? Dat is toch niks! Dus dan maar de wind opzoeken en weer gaat het plan overboord. We besluiten om het eiland Kalimnos dan maar rechts te laten liggen en langs de oostkant te varen, onder zeil! Maar niet meer met bestemming Kalimnos, maar nu naar Psérimos.
Het is prachtig weer, zonnig en niet winderig, eigenlijk geen zeilweer, maar echt zwemweer. Dus de ‘pekelzee’ in. Aangezien LUNA zich niet wou inhouden en ruim 3 liep besloten we het zekere voor het onzekere te houden en sprongen we dus niet alledrie tegelijk overboord om te kijken wie LUNA bij kon benen. Eén voor één lieten we LUNA ons moeiteloos voorttrekken aan een uitgegooide lijn. Het was heerlijk, verfrissend, ontspannend, net Watsu.
Zo zeilden we verfrist en ook schoon Psérimos binnen. Een piepklein eilandje, maar wel met een echte haven. Maar geen taveerne.
Dus toen heb ik maar gekookt en we hebben daarna met z’n drieën genoten van een glas echte Zuid-Afrikaanse wijn en wat nagetafeld.
Om te voorkomen dat in de nacht de ratten de boot zouden enteren hebben we de boot hermetisch afgesloten en hebben Srajan en ik buiten op dek geslapen.
Ja, dit was tot nu toe het eerste eiland zonder de traditionele zwerm griekse katten en dat geeft te denken “geen katten, dus ratten”.
Kees